Nar taneleri küçük, sert ve kaygandır. Bu sebeplerle küçük bebeklerin boğazına kaçma ihtimali yüksek gıdalardandır. Bizler de bu nedenlerle bebeğimize nar vermeye çekiniriz. Genellikle narın suyunu sıkar, bebeğimize öyle içiririz. Fakat bu da ihtiyaçlarından fazla şeker almalarına sebep olabilir ve özellikle minik bebeklerimizin totilerinde pişiğe sebep olabilir.
Peki, narı nasıl tanıştıralım ki; hem erken aylardan itibaren narı kendi hali ve tadı ile tanısınlar hem de çok daha güvenli şekilde yiyebilsinler.
Hadi, adım adım beraber narı bebeğimize nasıl sunabileceğimize bakalım:
Ek gıdaya başladığı zaman (ortalama 6. aydan itibaren):
Bebeğimiz bu dönemde gıdaları avuçlayarak, yumruklarını sıkarak tutar. Nar tanelerini tam olarak kavrayamayacağı için (kavramaya başladığında da, bütün nar taneleri boğaza kaçma riski taşıdığı için) ona biraz destek olacağız :)
Öncelikle nar tanelerini daha güvenli hale getireceğiz. Bunun içinse narların sert ve kaygan yapısını değiştirmeliyiz.
Nar tanelerini iki parmağınız arasında (baş parmak ve işaret parmağınız) ezin. Veya çatalla ezin. Narlar bu aşamada etrafa bir güzel suyunu fışkırtacaktır. Mutfağınızın veya üzerinizdeki kıyafetinizin nar lekesi olmaması için gayret göstermeniz gerekecek - ama bebeğiniz narları yediğinde buna değecek, emin olun :)
Narları ezdiniz. Şimdi geriye çok daha küçük çekirdek taneleri ve narın suyu kaldı. Hem çekirdekleri hem de suyu bu iki tarifte/sunumda bir arada kullanacağız.
Yoğurt veya Süzme Yoğurt İle Karıştırarak
Narlı Pembe Yoğurt: Az önce ezdiğiniz narların hem geriye kalan minik çekirdeklerini hem de suyunu seçtiğiniz yoğurt ile karıştırın. Bebeğinize bir kase içinde sunun. Kendi kendine narlı yoğurdu elleriyle keşfedebilir veya kaşık kullanma pratiği yapabilir.
Süzme yoğurt bebek kaşığına çok daha iyi yapışır. Dolayısıyla bebeğimiz narlı süzme yoğurt alınmış kaşığını ağzına götürmeye çalıştığında, ağzına çok daha fazla yiyecek girer. Kaşık kullanabileceğine dair kendine güveni gelir.
Bu yöntemle hem BLW yapmış, hem narlı yoğurt tüketimini arttırmış, hem de kaşık kullanma pratiği yaptırmış olursunuz. Kaşığa yapışan bu gibi gıdalarla kaşık kullanma pratiği lütfen yapın :)
Yulaf Lapasına Ekleyerek
Narlı Pembe Yulaf Lapası: Su veya seçtiğiniz süt ile yulaf lapası hazırlayın. Yulaf lapası ılıdıktan sonra içine nar çekirdeklerini ve suyunu ekleyin. Bu karışım kaşığa çok iyi yapışır - bebeğinizin kaşık kullanma pratiği yapmasına izin verin. Veya lapayı elleriyle keşfetmesine müsaade edin.
Dokunmak yemenin ilk aşamasıdır, hatırlayın :)
Yeme becerisinin geliştiğinden emin olduğumuzda (ortalama 18. aydan itibaren):
Bütün nar taneleri boğaza kaçma riski yüksek gıdalardan.
Çünkü:
Nar taneleri ağıza geldiğinde, birden fazla yere dağılırlar ve taneleri dil üzerinde kontrol altına alıp çiğnemeye başlamak gerekir. Bebeğimiz henüz yeme becerilerini yeterince geliştirmediyse bütün nar taneleri boğaza kaçma riski taşır.
Nar tanelerini yiyebilmesi için bebeğimizin ağız içi farkındalığının fazla olmasını gerekir. Bebeğimiz kendi kendine ağzına götürdüğü yiyecekleri ısırma, çiğneme ve yeme becerilerini iyice kazandığında, hangi yiyecekle neleri yapabileceğini iyice fark ettiğini anladığımızda bütün nar tanelerini sunabiliriz.
Eğer henüz yeme becerileri yeterince gelişmediyse,
18 aylık ve altlı üstlü azı dişleri çıkmış olmasına rağmen yoğunlukla püre kıvamlı yiyeceklerle başkası tarafından beslendiyse, ayı ilerde de olsa yeme becerileri gelişmiştir diyemeyiz. Ama adım adım oraya gidebileceğinizi de lütfen bilin - gerekirse destek almaktan çekinmeyin.
Gıdaları bebeğimize sunarken ay bazındaki önerileri değil, bebeğimizin kendi gelişimine uygun şekilde sunmaya dikkat etmeliyiz.
Bebeğinizin yeme becerilerinden şu anda tam olarak emin değilseniz, nar tanelerini yukarıda (bir önceki başlıkta) anlattığımız gibi baş parmağınız ve işaret parmağınız arasında ezerek sunmaya devam edin. Bunu yaparak boğaza kaçma riskini oldukça düşürmüş oluyoruz.
Beslenme reddi, günlük yaşamı etkileyecek seviyede seçicilik ve duyusal hassasiyet gösteren çocukların oranı hızla artmaktadır.
Bu durumlar özellikle başkası tarafından uzun süreli beslenme, yumuşak kıvamlarla gereğinden uzun beslenme ve 1.5 yaş civarında gelen yeniliklere ve yeni yiyeceklere karşı gelişen çekimserlik sebebi ile tanımadığı yiyecekleri reddetmeleri sonucunda daha sık görülebiliyor.
Araştırmalar bir yiyecekle ne kadar erken tanışırlarsa ve sık karşılaşırlarsa, yani o yiyeceği tanırlarsa, 1.5 yaş sonrasında reddetme ihtimallerinin bir o kadar düştüğünü gösteriyor. Ne kadar çeşit görürlerse yeme sorunlarıyla o kadar az karşılaşacaklarını biliyoruz.
Bu sebeplerden dolayı bebekleri 1 yaşından önce 100 gıda ile tanıştırma hedefi koyduk.
Amacımız ilerde mümkün olduğunca her şeyi yiyen, mutlu ve sağlıklı bebeklerimizin ve çocuklarımızın olması :)
İlk 100 Gıda bilgilerimiz Erken Dönem Çocuk Beslenmesi Uzmanı Uzm. Dyt. Seray Eskiocak ile birlikte hazırlanmaktadır.
